Quinquilharia

Renegados

Encravada entre a província portuguesa de Trás-os-Montes e a província espanhola de Zamora [Castilla y León], a região da Braganzónia [Braganza+Amazónia] é considerada, como sempre foi pelo Poder [monárquico ou republicano] de Lisboa, uma autêntica Reserva de Índios, reconhecida por qualquer viajante esclarecido como das mais atrasadas da Europa.

Atrasada, abandonada, desprezada, quase renegada e indesejada!

E não poucas vezes espoliada do pouco que já lhe resta para além da genica, do orgulho e da dignidade dos que nela vão sendo ignorados!

Para os Senhores do Poder, a Braganzónia foi sempre um empecilho que apenas dá despesa, poucos impostos e quase nenhuns votos!

Que os interessou apenas enquanto foi preciso recrutar mancebos fortalhudos, habituados à fome e à porrada, para mandar às guerras de África!

A reserva abrange actualmente 106 tribos, agrupadas em 49 zonas de caça dispersas por uma área de 1.173 quilómetros quadrados.

Eram 34.752 os índios que ocupavam esta vasta área em 2001 [trinta por quilómetro quadrado].

Algumas dessas tribos, as da metade Norte da reserva, desde a fronteira espanhola até aos velhos trilhos que ligam Braganza [a tribo maior] à zona Leste de Vinhais [reserva irmã da Braganzónia] e à zona Oeste de Alcañices [reserva espanhola pouco menos desprezada por Madrid], foram há uns anos atrás, sem para tal serem ouvidas e contra-vontade, integradas no Parque Natural de Montesinho.

Transformando-lhes o quotidiano num verdadeiro inferno porque, entre outras coisas, lhes não é sequer permitido cortar livremente a lenha de que são donos para manter o fogo que lhes aquece o corpo durante o Inverno. Que na Braganzónia é rigoroso, faz doer as unhas e gelar os rios!

Agora, cada índio tem que [muito respeitosamente] solicitar aos Senhores do Parque o especial favor de uma autorização para cortar meia dúzia de paus que mal chegam para os gatos tirarem o frio do lombo!

Melhor fora que o tal Poder os abandonasse de vez à sua sorte para livremente poderem decidir o futuro!

Mariquices

Lembranças

23 novembro, 2007

Las Andulgenças

Tal como prometido, aí está a segunda parte do conto 'La Scornadela', que já não se recomenda a menores de 12 anos. Assim se fica a perceber melhor a parte final do excerto anterior, e se começa a 'magicar' sobre o que se irá passar no seguinte. O tal para maiores de 18 anos...



"La mai de tie Rita, yá belhica mas inda a rabejar por aqueilhes puiales, botaba-le andulgenças a la filha:

— La mie Rita tubo buona criaçon! An casa siempre le dórun carolo cun ua mano i lhambaço cun la outra. Las manhas que acauso tenga, nun las mamou cun l clostro!... Bós bien falais!, tubo aqueilha mala suorte an la bida de se haber casado cun un cuorno!

I Tortulhas rie-se inda más i nun le botaba fé al causo. Quien tamien nun le parecie botar muita fé yera tiu Peleiras. Digo-lo you que beio de fuora, quien sabe alhá se las peleiras de la nomeada nun serien pra amolhecer ls ferrones de ls galhos que la sue tie le crababa an la tiesta? Ou para ambaciar ls uolhos, que nun le deixássen ber las risicas de caçoada de ls bezinos?

Buono, l cierto ye que la galhada nun le strobaba para antrar an la portalada, que yera alta, nien nunca habie ancuntrado l campo acupado ne l catre, de maneira que anté botaba uas farroncas an la taberna, quando l puxában, yá cun ls oulhicos pequeinhos i la lhéngua antaramelhada.

— Para palheiro nun sirbe, que se amofece la palha; para guardar ls çtones tamien nó, que stá de boca abaixo... deixai-la dar nel, nun le deia pori la polhielha, muorra gato, muorra farto, más bal que sobre do que faga falta!...

Más ua risada de Tortulhas, más ua rodada de quarteirones, boldres chenos, brasa, brasa, cad’un para sue casa, que la sue Rita tamien yá starie çpachada..."


Excerto II do Conto "La Scornadela", por Alfredo Cameirão

13 comentários:

Meg disse...

Mas afinal venho para ler o atrasado e já ´cá tenho mais mirandês...?!?!?
Estou a acumular, tiro a noite para ti (mim) logo... que não passa em branco. Até lá,
O sole mio!

Um xi pa ti

Abrenúncio disse...

Isto não é propriamente uma brincadeira (ler mirandês) mas com um esforçozinho(ãO) acho que estou a conseguir captar a essência.
Venha a 3ª parte!
Saudações do Marreta.

Meg disse...

Mas aqui há umas palavras que não consigo preceber à primeira... mas vou lá. Já to gamei para o decifrar lá em casa... que eu sou teimosa, e tratando-se de mirandês não desisto.
Mas volto a dizer que conheço muito destes falares, e olha que nunca fui... acima de Braga. A sério! E esta, amiga Porca!!!

Um xi pa ti

MPS disse...

Ah!Ah!Ah! A
Isto é saber viver! As peleiras, afinal, não serviam para "ambaciar ls uolhos" ao tiu Peleiras!

As tiradas da mãe da tie Rita fizeram-me rir até às lágrimas!

Um abraço

Anónimo disse...

Olá Meg,

Dois episódios de uma assentada, é capaz de ser um bom remédio para dormir! EhEh!

Acho que não há palavras muito complicadas desta vez. Se tiveres dúvidas, é só recorrer ao 'Tortulhas'!

[Agora deixaste-me intrigada com essa de conheceres estes falares, estando tu nos Algarves... Hum... Fico a pensar se não haverá por aí algum namoro antigo 'an Mirandés'!...]

Um Xi Grande

Anónimo disse...

Olá Marreta,

Vai ver que esse esforço valeu a pena. A leitura destes dois episódios vai permitir entender muito melhor a última parte, um pouco mais 'complicada'...

Um Xi Grande

Anónimo disse...

Olá MPS,

Também ri com vontade a primeira vez que li o texto. Coitado do 'tiu Peleiras', que o melhor [ou pior] ainda está para vir! Mal ele sabe o que o espera!...

Um Xi Grande

Meg disse...

Então eu não "precebia" ahahah!!!!
Mas agora já percebo.
Ah... os Allgarves! Mas eu sou uma cidadã do mundo, muito mundo antes... do Sul.
E o Norte é o meu berço. Sobre o resto, vou pensar e depois informo-te.

Um xi pa ti

Anónimo disse...

Do Norte, Meg?! Agora sou eu que já não "precebo" nada!...

[aguardo notícias...]

Um Xi Grande

Meg disse...

O pombo já partiu...

Um xi pa ti

Anónimo disse...

Olá Meg,

Vou ver se já chegou...

Um Xi Grande

Anónimo disse...

Biba, Cochinica,

Inda que tarde - i mal - acá stou you pra dezir persente an la leitura de ls cachicos an Mirandés!

You stou eiqui a rabiar, a ber cumo te amanhas, para le poner la bolica burmeilha an la squina de riba de l retrato seguinte de l Mirandés! eh, eh
Beijico
Tortulhas

Anónimo disse...

Olá Tortulhas,

Essa da bolinha vermelha não me tinha lembrado! Boa idéia! Se bem que a imagem que tenho preparada não precisa bolinha. O texto é que sim! E das grandes! HeHe!

Um Xi Grande da Cochinica

Tenda da Música

Retratos

Gatafunhos

Sinais de Fumo






Boas Causas

Utensílios

Tambores